O galego é un idioma cunha riqueza impresionante e segundo a zona podemos atopar diversas palabras para definir unha cousa. Por exemplo, un hórreo tamén pode ser un canastro, cabazo, celeiro, piorno, espigueiro, canizo ou cabeceiro por exemplo.
As 7 palabras que imos tocar neste artigo non están relacionadas cos traballos agrícolas, todo o contrario, son 7 palabras relacionadas co mar, de orixe no idioma inglés e adaptadas ao galego polos mariñeiros e polos emigrantes.
Neste artigo falamos de...
Para unha segunda parte deixamos un artigo con palabras como guarisnais, chilindrín, chemicales, changüí, brus ou bruso.
Publicidade
Publicidade
Publicidade
O Entroido é posiblemente a maior festividade da cultura galega, unha celebración que percorre todo o territorio galego e que une a milleiros de persoas. Esta festividade está ligada ao cambio de ciclo, a fin do inverno e inicio da primavera, e ademais coincide cos
Cando vemos saír ao oso de Salcedo ou ao Oso de Sande vemos a representación da fin dun ciclo; cando vemos as figuras dos Felos ou dos Peliqueiros vemos uns traxes semellantes mais comportamentos radicalmente distintos. Na propia palabra entroido vemos que esta non é
Como indicamos noutro artigo sobre ditos e refráns de animais, unha parte importantísima do refraneiro representa o mundo rural, e iso ten todo o sentido do mundo xa que a sociedade galega foi amplamente rural até ben entrado o século XX. Isto é aplicable ás
Orgullo Galego é unha comunidade dixital creada en 2016 que promove a cultura e a lingua galegas a través das redes sociais. Fas a viaxe en Internet en galego connosco?
Máis de 1.500 galegas e galegos orgullosos da súa terra reciben semanalmente os nosos contidos e deciden non perder nada!
16 comentarios en “7 palabras galegas vinculadas ao mar adaptadas doutro idioma”
En Uruguay se usa la palabra “bichicome” para referise a las personas que viven en la calle y urgan la basura, en Argentina es más común “linyera” o “ciruja”. Perdón por el castellano, soy de Argentina. Cariños y feliz Día das Letras Galegas
“Filispín” vén de “Full-speed” ou “Full ahead (speed)”, termo que aparece no dispositivo dos buques (“telégrafo”) instalado na ponte de mando para transmitir ordes á sala de máquinas.
Había un dicionario de “Galinglish” no blog de Galego en Londres que desapareceu con algunha actualización dese sitio… Sería xenial se o lográsedes recuperar…
https://www.reddit.com/r/Galiza/comments/toyjsy/ve%C3%B1o_da_cona/
Esquecéusevos engadir que filispín deriva da expresión inglesa ‘full spead’, a toda velocidade. Biquinhos!!
Ups, escribino mal, ‘full speed’ xD
Certo!!
Coma sempre, bordade-lo. Parabéns polo artigo!!
Grazas meu!
Filispín vén de full speed.
Hai outra que despois de máis de dúas décadas de que a aprendera na descarga do atún en Ribeira, descubrín de casualidade hai tres ou catro anos que deriva dunha inglesa: ‘bighai’, unha soa palabra, pronunciado con gheada, provén das dúas palabras inglesas big eye, “ollo grande”, termo co cal se lle dá nome a un tipo de túnido que se descargaba daquela na Pobra e en Ribeira. Non sei agora.
O queique en Boiro faise normalmente co pan sobrante, isto é, o pan reseso, e case sempre se lle bota uvas pasas. Nun molde ou bandexa, de dous ou tres dedos de grosor, ao forno. Levei certa desilusión cando descubrín hai un par de anos que viña de cake, pois pensaba que era unha palabra súper galega-enxebre. Despois vinlle o lado positivo e pensei Que creativos somos!
Así é, iso tamén é parte da riqueza do idioma!
Na Arxentina , pan, ovos, leite, pasas, sucre, chámase “budin de pan”.
Que interesante!
No Grove ademáis de “Capetón” como indicades, hai unha palabra moi usada polos primeiros emigrantes do mar a Holanda. A palabra é “Talamaris” ou a súa derivada extrema “Calamaris”. Cando chegaban a Roterdam, á aventura, sen contrato, reuníanse na cantina dun local social de mariñeiros, onde soian acudir algúns patróns na procura de persoal. Este local social chámase “Stella Maris” e de aí o palabro.
Anotamos para futuras ampliacións de palabras. Graciñas!
Moi interesante! Algunha as coñecía, doutras, como cachimán, non sabía a súa orixe. A min contáronme que, na zona de Muxía, se dicía tamén “craiar” por chorar (do inglés “cry”): “neno, non craies!”