Como lle explicar á xente que unha enerxía limpa pode destruír un territorio

En exclusiva

A estrada que leva a Rodeiro desde Lalín discorre suave sobre o Val de Camba, que a primeira vista ofrece un espléndido pano ondulado de prados cortados por bosques ao redor de aldeas pequenas onde se imaxina xente feliz nesta utopía rural.

Axiña as granxas empezan a aparecer a ambos lados da vía. Vense máis granxas do que casas. Rodeiro converteuse nos últimos anos nun dos polos da gandería industrial do país. A paisaxe sófreo. Non son só as granxas. Os muíños na Serra do Faro xorden ao leste.

Abaixo queda a vila, desordenada, ocupada nun día a día do campo e das granxas que non deixa levantar a vista, e deitada sobre un fondo de fíos e pas cravadas sobre as costas dun monte inmenso como un dragón abatido. (No Larouco pasa o mesmo, e queren que pase tamén nos montes sagrados do Macizo).

O polígono industrial eólico, P.E. Chantada, na Serra do Faro, ten 35 aeroxeradores que debuxan unha liña no horizonte de sete quilómetros entre a Ermida e o monte Vilafrío. O P.E. Penas Grandes, ao sur, e o P.E. Monte Cabezas, ao norte, estenden a liña a doce quilómetros. Os tres parques erguéronse en 2005, cando segundo a  Asociación Eólica de Galicia (a patronal do sector) comezaron as actividades 18 novas explotacións cunha potencia total de 445 MW, o máximo nun ano até o día de hoxe.

A continuación as cifras que non che contan do negocio eólico, experiencias actuais e as incipientes loitas veciñais que se están a organizar.

Publicidade

Publicidade