Publicidade
Tal día coma hoxe, 25 de novembro, queremos facernos eco das mensaxes que os movementos feministas lanza ao mundo como un berro unánime contra todo tipo de violencias contra as mulleres.
Existe, cada vez máis, un consenso xeral na necesidade de combater as violencias, de identificalas, de aillalas e desde logo de denuncialas.
Pero non abonda.
Porque a violencia de xénero, a violencia que se exerce contra as mulleres polo feito de selo, vai moito máis alá dos golpes. Vai máis alá das palizas ou dos moratóns.
Mesmo vai alén das humillacións, dos insultos e as vexacións.
Desde a infancia as mulleres están expostas a moitas violencias que son moito menos visibles ou están moito máis normalizadas.
Esas violencias cotiás nas que non reparamos demasiado.
As máis ocultas, as que fican na esfera do privado, as que se dan nas relacións interpersoais ou de parella.
As que se dan nos patróns de beleza e nun ideal estético irreal, que leva a rexeitar o propio corpo.
As que cuestionan o uso da súa sexualidade con liberdade.
As que implican o control horario e das relacións sociais. O aillamento.
E, por suposto, as que se dan en moitos centros de traballo onde hoxe se colocan hipócritamente cartaces rexeitando a violencia pero onde onte despediron a unha muller por quedar embarazada ou cuxos salarios son inferiores aos dos seus compañeiros varóns.
Publicidade
Publicidade
Desde o nacemento da páxina son moitas a iniciativas coas que temos colaborado espallando a súa mensaxe e recordando a necesidade de facermos, entre todas, unha sociedade mellor.
E tal día coma o de hoxe, reiterando a erradicación definitiva da violencia machista.
E ti, pensas que a erradicación da violencia contra as mulleres está hoxe máis perto do que onte?
Aberto está o debate.
Este poeta moderno, bailón, «musiqueiro», cantador de tangos, fados, milongas, rancheiras, repeniqueador, namoreiro… e sobre todo sensible e agradecido, sendo republicano, matárono as coronarias. Naquela primavera que se foi, levou no peto un itinerario vital de compromiso coa terra, preñado de ética e dignidade persoal.
Durante moitos anos o can de palleiro fixo referencia a cans mestura de varias razas que abundaban tanto no rural como nas cidades mais isto non é así, tal e como recolle a Real Academia Galega desde o ano 2018, un can de palleiro “é un can de aspecto semellante ao lobo, constitución robusta e tamaño medio, que está recoñecido como raza autóctona galega”.
Publicidade
Publicidade
A túa axuda mantén esta páxina, a actualizar as redes sociais, as canles audiovisuais e a crear contido de calidade. Ademais, podes acceder a contido exclusivo para orgullosas e orgullosos do noso!
2 comentarios en “O que deberías saber do 25 de novembro”
Estiven a ler o escrito e ten moita razón. Son seguidor desde sempre de ORgullo Galego e agardo selo tamén da vosa web. Un saúdo.
Alegrámonos que sexa de interese.